Tómas

Það er súrt að þurfa að sitja á nálandsskafti í flöskuhaus undan tréköflum
sagði maðurinn sem var ættaður úr ættinni
og strauk nett yfir nýþeginn skósólann sem hann erfði úr tvíbökupakka á hátíðartilboði í kaupfélaginu

Mér er sama hvað hver segir!
kaupfélag hljómar víst eins og undirmjúkur og ljúfsár lagbútur
sem festist á heilanum eins og pálmi gunn þegar hann er nýkominn úr sturtu
Svo sagði hún að þú
hefðir tekið upp svuntuna sem hélt uppi samræðum vinstri og hægri
en ekki afturábak
var það óvart eða viljandi
eða kannski græn fingurbjörg
úr því verður kannski aldrei skorið og fólk um allan heim heldur áfram að lifa lífinu eins og ekkert hafi í skorist
meðan líkþornasápann klárast og þornar upp fyrir framan nefið á þeim
og litlar sætar íkornaloppur horfa tómum augum oní lífsins kistur sem hrópa á súkkulaðismjör með mikilli vanillu!!!
en sleppa sykri því hann veldur fíkn

maðurinn sem var ættaður úr ættinni kom inn úr gættinni með sólann í einni og hrópaði
Ég skíri þig Tómas!
jaaáá það er fallegt nafn á sómasóla